¿Cómo se llaman ustedes? Jak się Państwo nazywają?
En un hotel:
- Hola, buenos días.
- Buenos días. ¿Les(1) puedo(2) ayudar(3)?
- Sí. Tenemos(4) una habitación reservada (5) en este hotel.
- ¿Cómo se llaman ustedes(6)?
- Pilar y Antonio Sánchez.
- Un momento, por favor. Sí. Aquí tienen la llave. Habitación número siete.
Bienvenidos(7).
- Gracias. Hasta luego.
- Adiós.
W hotelu:
- Dzień dobry.
- Dzień dobry. Mogę Państwu (w czymś) pomóc?
- Tak. Mamy pokój zarezerwowany w tym hotelu.
- Jak się Państwo nazywają?
- Pilar i Antonio Sánchez.
- Chwileczkę, proszę. Tak. Oto (dosł. tutaj mają) klucz. Pokój numer siedem. Witamy.
- Dziękujemy. Do widzenia.
- Do widzenia.
1. les nie znaczy Państwo, a jest jedynie zaimkiem wskazującym na
trzecią osobę liczby mnogiej; to zagadnienie będzie dokładniej
omawiane w kolejnych lekcjach
2. czasownik nieregularny II grupy poder - móc (patrz: Obserwacje na
dole lekcji)
3. czasownik regularny I grupy ayudar - pomagać
4. czasownik nieregularny II grupy tener - mieć (patrz: Obserwacje na
dole lekcji)
5. reservado/-a to imiesłów utworzony od czasownika regularnego I
grupy reservar - rezerwować; odmienia się przez rodzaj i liczbę tak
jak zwykły przymiotnik
6. ustedes - Państwo; czasownik odmienia się jak w trzeciej osobie
liczby mnogiej
7. słowo to funkcjonuje na tych samych zasadach co każdy
przymiotnik, a więc końcówka zmienia się w zależności od liczby i
rodzaju: bienvenido/-a/-os/-as
- Perdone, ¿es usted(8) Alonso Martínez?
- Sí, soy yo.
- Przepraszam (Pana), czy to Pan (dosł. jest Pan) Alonso Martínez?
- Tak, to ja (dosł. jestem ja).
- ¿Quieres(9) ir(10) al(11) cine esta noche?
- Perdona, no tengo tiempo(12).
- Chcesz iść do kina dziś wieczorem (dosł. tego wieczoru)?
- Przepraszam (cię), (ale) nie mam czasu.
8. usted - Pan/Pani; czasownik odmienia się jak w trzeciej osobie
liczby pojedynczej
9. czasownik nieregularny II grupy querer - chcieć; kochać (patrz: Obserwacje na dole lekcji)
10. czasownik nieregularny III grupy ir - iść, jechać; (odmiana pojawi się w kolejnych lekcjach)
11. ir a - iść do; al to połączenie przyimka a z rodzajnikiem el (a + el = al); takie połączenie występuje jedynie z rodzajnikiem el; mając do czynienia z wszystkimi pozostałymi rodzajnikami mówi się po prostu: a la, a los, a las, a un, etc.
12. el tiempo - czas; pogoda
- ¿Puedes hablar con Inés para ver qué quiere hacer esta tarde?
- Está bien. Ahora mismo(13) puedo ir a su casa y hablar con ella.
- Możesz porozmawiać z Inés, żeby zobaczyć co chce robić dziś popołudniu (dosł. tego popołudnia)?
- Dobrze (dosł. jest dobrze). Już teraz mogę iść do niej do domu (dosł. do jej domu) i porozmawiać z nią.
13. mismo występuje tu jedynie jako wzmocnienie słowa, któremu
towarzyszy (podobnie jak w poprzedniej lekcji)
- Álvaro, ¿quieres un helado?
- ¡Sí! Quiero un helado grande de vainilla.
- Álvaro, chcesz loda?
- Tak! Chcę dużego loda waniliowego.
Observaciones Obserwacje
W Hiszpanii panują stosunki bardzo bezpośrednie i formy usted/ustedes używa się generalnie dosyć rzadko. Per Pan/Pani zwraca się do osób w podeszłym wieku lub też gdy chce się wyrazić szczególny szacunek (np. rozmawiając z rodzicami swojego kolegi).
Jak łatwo zauważyć, Pan/Pani oraz Państwo to tak jak w języku polskim trzecia osoba (odpowiednio liczby pojedynczej oraz mnogiej), a więc czasownik odmienia się tak jak przy osobach on/ona oraz oni/one. Odnośnie bezpośrednich stosunków panujących w Hiszpanii warto też skomentować, iż hiszpańskie hola (cześć) można powiedzieć praktycznie do każdego (czasami łącząc je z innym powitaniem, np. z buenos días jak w pierwszym dialogu tej lekcji).
Bardzo często trzeba wobec tego przetłumaczyć hola na polskie dzień dobry, bo przecież nie jest w Polsce do pomyślenia powiedzenie cześć wchodząc np. do sklepu.
Warto pamiętać, że w Ameryce Łacińskiej nie istnieje w ogóle forma vosotros. Zamiast tego używa się
formy ustedes wraz z odmianą czasownika w trzeciej osobie liczby mnogiej. Ustedes znaczy tam wobec
tego zarówno Państwo, jak też po prostu wy. Generalnie używa się tam też częściej formy usted zamiast
tú.
W dialogach można również zauważyć, iż inaczej mówi się po hiszpańsku przepraszam, zwracając się do
kogoś na ty (wtedy mówi się perdona) a inaczej gdy używa się formy Pan/Pani (perdone). Istnieje też
forma neutralna (perdón), którą można użyć niezależnie od wspomnianej kwestii.
Czasowniki zwrotne nawet gdy występują w zdaniu w bezokoliczniku (jak w jednym z dialogów czasownik
levantarse - wstawać), muszą mieć odpowiednio odmienioną końcówkę zwrotną. Tzn. mówi się np.
vosotros os levantáis (wy wstajecie) - z końcówką zwrotną postawioną przed czasownikiem; ale gdy
chcemy użyć czasownika zwrotnego w bezokoliczniku mamy dwie możliwości:
a) vosotros queréis levantaros (wy chcecie wstać) - z odpowiednio odmienioną końcówką, ale przylejoną
z tyłu do czasownika; lub też
b) vosotros os queréis levantar (wy chcecie wstać) - również z odmienioną końcówką, ale postawioną
przed pierwszym czasownikiem.
Os nie może zostać postawione pomiędzy tymi dwoma czasownikami!
Analogicznie powiemy: yo puedo levantarme lub yo me puedo levantar (ja mogę wstać); tú tienes que
levantarte lub tú te tienes que levantar (ty musisz wstać); él quiere llamarse lub él se quiere llamar (on
chce się nazywać); nosotros podemos llamarnos lub nosotros nos podemos llamar (my możemy się
nazywać); ellos quieren levantarse lub ellos se quieren levantar (oni chcą wstać).
Na koniec należy też wspomnieć o czasownikach nieregularnych, które pojawiły się w tej lekcji: querer
(chcieć, kochać), poder (móc) oraz tener (mieć). Nieregularność, która się tu pojawia ma pewien
konkretny wzór.
1) Querer - nieregularność polega na wymianie litery e na ie (od teraz będzie to oznaczane w
następujący sposób - e:ie). Wymiana ta nie występuje jednak we wszystkich osobach - pierwsza i druga
osoba liczby mnogiej odmieniają się zupełnie regularnie. Tak więc mówimy: yo quiero, tú quieres, él
quiere, ellos quieren, ale nosotros queremos, vosotros queréis. Należy pamiętać, że ten wzór odmiany
pojawia się we wszystkich czasownikach tego typu. Tak więc gdy w kolejnych lekcjach pojawi się nowy
czasownik z oznaczeniem (e:ie), wystarczy to do prawidłowej odmiany tego czasownika przez osoby,
według tego samego wzoru co czasownik querer.
2) Poder - nieregularność polega na wymianie litery o na oe (o:ue). I znowu nieregularność ta nie
dotyczy pierwszej i drugiej osoby liczby mnogiej. Tak więc mówimy: yo puedo, tú puedes, él puede, ellos
pueden, ale nosotros podemos, vosotros podéis. I podobnie, nieregularność tego typu również pojawia
się w wielu innych czasownikach.
3) Tener - jest to czasownik, w którym dwa typy nieregularności nakładają się na siebie (zdarza się to
również w innych czasownikach). Pojawia się tu nieregularność tego samego typu co w czasowniku hacer
(yo hago), ale równocześnie też wymiana e:ie. W tej sytuacji odmiana wygląda następująco: yo tengo,
ale potem tú tienes, él tiene, ellos tienen, i oczywiście odmiana regularna nosotros tenemos, vosotros
tenéis. Tego typu nieregularność będzie w kolejnych lekcjach oznaczana następująco: np. tener (yo
tengo, e:ie)
Źródło: lunar.net
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz